Binlerde kilometre uzakta olsan da, telefon etmek için sürekli yanlış saat diliminde olsak da, aklımdan çıkmıyorsan, üzerime üzerime yıkılacak gibi olan dağların arkasında olduğunu bilsem de yine de sana belki bu cuma, belki öteki cuma ulaşacağımı bilmek... Umut insana bu kadar huzur katmalı mı?
Ya da sürekli uzakta olmak zorunda mıyız?
No comments:
Post a Comment