Sonra, anlıyorum ki senden ses soluk duymayacağım artık. Anlıyorum
ki kararlıymışsın. Aylardır arayışlarım sonucunda sana bu kadar yakınlaşmıştım
oysa. Ne kadar bekleyebilirdim ki kapında? Tükendim ve herşeye rağmen eski
sıradan hayatım ne seninle ne de sensiz yaşadığım son günlerimden daha huzurluymuş,
anladım.
Ama anlamadım niye bu kadar inat ettin mutsuzluğunla, belki
sen bundan hoşlandın.
Ve şimdi, onca uğraşımdan sonra, kelimelerim de tükenmişken
dönmemin zamanı geldiğini anlıyorum.
No comments:
Post a Comment