Doğum günü

İki sene oldu ve ona karşı ne hissetiğime emin olamadım. Hiç birşey idi belki. Onu bir "simge"den fazla görmeye ne cesaretim ne de enerjim vardı. Yoksa bir sabah kapısına dikilirdim, belki?

Sonra iki yıl geçmişti tam. ona ilk çikolata sepetini yapalı. Şimdi yine doğum günüydü ve ben onun masasının üzerinde çikolatayı yalnız bırakmayacak, ucuz da olsa bir şampanya koymak zorundaydım,
basit bir mesajla beraber.

Bir tutam sevgi çiçeksiz de paylaşılır.
Sevgi ne çiçeğe,
ne şampanyaya
ne de kelimelere ihtiyaç duyar.
Bazen tek bir bakışma yeterli,
yıllardan sonra,
aynı gözlerle,
yaşlansalar bile

Onun beni anlamasını beklemezdim, ben kendimi anlamazken.