İsmi onun adı olan şiir.

Not: Nasıl bir ruh hali yaşadığımı net olarak hatırlamadığım yıllarda bir gün yazmışım bunu. Okulun son günü olması muhtemel. Bütün yaz onu düşüneceğimi mi düşünüyordum, net değilim. Belki hala akıllanmadığım yıllardandı. Nitekim o yaz pek de hareketsiz geçmemişti benim için. Basit hataları vs. değiştirmedim. Genel olarak o yıllardaki neredeyse tüm karamalarımı artık beğenmiyorum. Gereksiz ağır geliyordu. Saflığımı mı yitirmiştim? 
----

Güneş tam tepedeydi.
İlerleyen otobüsün dışında
Uzakta,
Gölgelerinden daha büyük,
İki tepe vardı; yan yana.

Bir adam ve bir kadın,
Bir traktörün üstünde,
Tepelere doğru ilerliyordu.
Her yer yemyeşildi.

Ben uzaklaşmıştım Ankara’dan,
Bir süreliğine de olsa,
Doğduğum topraklardaydım.
Bittiğini bilmediğim bir rüyamda.

Oysa daha dün gibi aklımda,
Ayrılırken,
Şarkısını hatırlatan insanlar.

Ankara, 31.05.2006