Bu semt

Her şey bu semtte oluyor.

Ben bu semtte yaşıyorum ilk
İstanbulun girişinde,
tünel kalıp duvarlar arasındaki
binlerce yaşamdan sadece biriyim oysa.

Sonra bir şekilde bu semtte bir evde buluyorum kendimi,
şarap kadehi yarım dolu,
televizyondaki film devam ediyor boş koltuklara
ve biz sevişiyoruz.

Ve yine Dünya hareket ediyor ya sürekli,
Güneşin etrafında, zaman geçmiş,
ve ben yine burdayım,
senin gözlerine bakıyorum;
sarı saçlarının hemen altında,
Güneş patlaması gibi geliyor gözyaşların.